Het komt steeds dichterbij

De eerste twee verslagen zijn alweer een tijd geleden geschreven, dus de hoogste tijd voor een update! De eerste voorbereidingen zijn ondertussen afgerond en we gaan al richting de laatste voorbereidingen. De afgelopen maanden heb ik niet stilgezeten. Zo heb ik op school de minor zicht op speciaal onderwijs afgerond, door een onderzoeksverslag in te leveren dat uitgevoerd is op een school voor praktijkonderwijs. Daarnaast heb ik het assessment startbekwaam gehaald, dat betekent dat ik officieel voor de klas mag staan als docent, YES! Ten slotte heb ik de afgelopen week afscheid genomen van de kids op mijn stageschool. Door ze blij te maken met een mooi cadeau, heb ik alle kinderen met een glimlach het lokaal zien verlaten. Het was een gezellige middag, waarbij ik zelf ook nog goed in het zonnetje werd gezet. Met een onwijs leuk vriendenboekje met teksten en knutsels van de leerlingen en een mooi cadeau (een beeldje uit Ghana) van Marjolein en Anneke heb ik een fantastische tijd gehad in het speciaal onderwijs, op de Herman Broerenschool.

Ook voor de reis naar Ghana zijn de nodige voorbereidingen getroffen. Er zijn vele sponsoringen binnengehaald van mensen die de stichting GoodWorkGhana en het werk dat verricht wordt een warm hart toe dragen. Bij deze alvast enorm bedankt en de sponsoringen krijgen zeker een goede bestemming! Waarbij de bestemmingen ook zeker zullen worden vastgelegd op een fotootje!

Vandaag zijn Arjen en ik afgereisd naar Den Bosch. Hier hebben we kennis gemaakt met Marlieke en Yao. Zij hebben zes jaar lang verschillende projecten opgezet en gecoördineerd in Ghana. Nu zijn ze terug in Nederland en werken ze bij de Nederlandse stichting GoedWerkGhana. Het was fijn om vandaag een beeld te krijgen bij de personen die steeds genoemd zijn bij ondertekening van de vele e-mails die over een weer gaan. E-mails die gaan over de arbeid die wij zullen verrichten, maar ook e-mails die gaan over skype (want ja, het thuisfront wil graag op de hoogte blijven van de activiteiten in Ghana) en over het doen van de was! We hebben Marlieke en Yao leren kennen als twee fijne, vriendelijke mensen die hart dragen voor de organisatie en de activiteiten. Zij konden ons van alles vertellen over het land en over de dagelijkse gang van zaken in Ghana. Veelal positieve punten werden besproken, zoals de vriendelijkheid van de mensen, de behulpzaamheid van de mensen en de mogelijkheden die het land biedt om je geheel te verdiepen in een nieuwe cultuur. Daarnaast waren er ook een aantal gespreksonderwerpen die wellicht minder positief oogden… Ga er maar vanuit dat je malaria krijgt. Maar, gewoon een kuurtje kopen en dan is het eigenlijk niet meer dan een soort griep! En, je hebt weer een spannend verhaal als je thuis komt! Schrik dus niet als de titels van één van de verhalen later deze maanden luidt: Malaria is een feit. Ook dat komt allemaal weer goed!

Arjen is weer meer te weten gekomen over de bus waar hij aan gaat sleutelen, als hij komt in mei. Vooral tie-rips, moertjes en boutjes zullen worden ingepakt om de bus weer wat op te knappen. Mijn eigen activiteiten blijven nog wat ‘afwachtend’. Maar dat is Afrika. Tegen de tijd dat we er zijn, zullen de definitieve plannen getrokken worden.

Naast het gesprek van vandaag staan er nog enkele andere bezoeken gepland. De GGD (gezellig!) en de ambassade in Den Haag zullen worden bezocht. De ambassade van Ghana is niet echt representatief voor het land. De mensen lijken er met het jaar onvriendelijker te worden en zijn dus totaal het tegenovergestelde van de mensen in Ghana zelf. Binnenkort gaan we proberen een visum te bemachtigen, met als belangrijkste tip: Vertel vooral zo min mogelijk over je uit te voeren activiteiten.

Nog even met enkele vraagtekens, maar al wel groot en breed te lezen op facebook, blijkt dat er op zaterdag 23 februari een Ghana-party wordt georganiseerd in de Lier. De bedenkers van dit evenement hoop ik een dezer dagen nog even te spreken, om later nog wat concreter de bedoeling toe te kunnen lichten. Voor nu: De voorbereidingen krijgen steeds meer vorm, de reis komt steeds dichter bij, het geheel gaat steeds meer leven. We hebben er zin in!

Liefs,

Jennifer